نامه اتحاديه آزاد كارگران ايران به ٤ كنفدراسيون بزرگ جهاني

به : فدراسیون جهانی اتحادیه های کارگری (آی، تی، یو،سی)، سازمان آموزش جهانی (ایی، آی)،فدراسیون بین المللی حمل و نقل (آی، تی، اف)،اتحادیه بین المللی صنایع غذائی، کشاورزی و خدمان (آی، یو، اف)،سازمان عفو بین المللی (امنستی)
با سلام
همانطور که اطلاع دارید مراسم اول ماه می روز جهانی کارگر امسال (2009) در شهرهای ایران از جمله تهران و سنندج مورد یورش سبعانه نیروهای انتظامی و لباس شخصیهای اطلاعاتی واقع شدند که در سنندج منجر به زخمی شدن تعداد زیادی و بازداشت شش نفر گردید (این شش نفر روز بعد با قرار وثیقه 20 میلیون تومان آزاد شدند). در پارک لاله تهران نیز همین اتفاق اما در سطح ویسع تری رخ داد و صدها نفر مجروح و حدود 170 نفر دستگیر شدند. بلافاصله بعد از بازداشت افراد شرکت کننده در مراسم، آنها را به پایگاههای اطلاعات انتقال داده و مورد بازجوئی همراه با شکنجه های جسمی و روحی قرار دادند. از زمان بازداشت افراد تاکنون هر روزه خانواده ها در مقابل دادگاه انقلاب در تهران تجمع می کنند و خواهان آزادی عزیزانشان هستند و از طرف دیگر همراه با اعتراضات خانواده ها، تشکلهای کارگری در ایران اقدام به فراخوان به کمپین برای آزادی دستگیرشدگان اول می نموده که تا حالا به خاطر حمایتهای داخلی و بین المللی بسیار موفق بوده و در نتیجه آن اکثر بازداشت شدگان آزاد گردیده اند.
اما هنوز تعدادی در زندان هستند که به گفته افراد آزاد شده در وضعیت بدی از نظر فضا، بهداشت، غذا و غیره بسر می برند و علاوه بر این همیشه مورد ضرب وشتم و بی حرمتی مأموران زندان قرار می گیرند. در میان افراد بازداشت شده کسانی را به طور ویژه برای گرفتن اعترافات واهی شکنجه کرده اند که ازجمله جعفر عظیم زاده رئیس هیئت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران، سعید یوزی و محمد اشرفی از اعضای کمیته پیگیری برای ایجاد تشکلهای آزاد کارگری می باشند. افراد یاد شده را روزسوم خرداد ساعاتی بعد از تماس جعفر عظیم زاده با همسرش از بند 240 زندان اوین به بند معروف و مخوف 209 می برند و به شدت شکنجه می شوند، به طوری که ساعتها بعد از انتقال مجدد آنها به بند 240 جعفر عظیم زاده از ناحیه سر به شدت درد می کشد. هم چنین سعید یوزی که دچار بیماری سرطان معده بوده و بر اثر قطع درمان و نرسیدن دارو پوستش به خاطر بیماریش به شدت دچار ناراحتی می شود و از ناحیه چشم نیز دارای مشکل هست. این وحشیگیری در حالی صورت می گیرد که تاکنون اعتراضات صدها میلیونی در سطح جهان به بازداشت و اذیت و آزار شرکت کنندگان در مراسم اول می براه افتاده و در واقع دهن کجی ای به خواست جهانی برای رعایت حقوق انسانی بوده که از طرف سیستم قضائی و اطلاعاتی ایران به نمایش گذاشته می شود و از طرفی روند بازجوئیها به گفته خود مقامات قضائی پایان یافته است.
اتحادیه آزاد کارگران ایران به شدت نگران سلامتی بازداشت شدگان، بویژه افراد نام برده است و ضمن قدر دانی از تلاشهای تاکنونی اتحادیه ها و تشکلهای کارگری و سازمانهای مدافع حقوق بشربرای آزادی دستگیر شدگان اول می، تقاضا دارد که برای رهائی همه زندانیان بر فشارهای خود به دولت ایران بیافزایند.
با احترام
اتحادیه آزاد کارگران ایران
6/3/1388



From: The Free Union of Iranian Workers
To: International Trade Union Confederation (I. T. U. C.); Education International (E. I.); International Transport Workers’ Federation (I. T. W. F.); International Union of Food, Agriculture, Hotel, Restaurant, Catering, Tobacco and Allied Workers’ Association (I. U.F.); Amnesty International

Dear friends,
As you are no doubt informed by now, this year’s May Day ceremonies in Iran were savagely attacked, in Tehran and Sanandaj among other cities, by the police as well as the paramilitary thugs of the regime a.k.a. “the plain clothes”. In Sanandaj, the attacks led to several injuries and the arrest of 6 people, who were released the following day on bails of $20,000 each. The same happened at Laale Park in Teheran but at a much lager scale, leading to several hundred injuries and about 170 arrests. The detainees were immediately transported to intelligence bases and put under intense interrogation using different physical and psychological methods of torture. Ever since their detention their families have been gathering daily in front of the so-called Revolution Court Ever demanding the release of their loved ones. At the same time, different workers’ organizations in Iran have called for a campaign to release May Day detainees that has been very successful so far thanks to the national and international support it has received.
As a result of the said collective efforts the majority of the detainees have been released. However, still a number of them remain in jail who, according to the released individuals, suffer from very bad conditions with regards to space, sanitation, food, and so on, in addition to constant denigration and/or beating by prison officers. Among those still in custody, a few, such as Jafar Azimzade, President of The Free Union of Iranian Workers, Sa’id Yoozi and Mohammad Ashrafi, members of the Follow-up Committee to Form Free Workers’ Organizations, have been particularly subjected to torture in order to extract fictitious confessions from them. On May 24th, a few hours after Jafar Azimzade’s short contact with his wife, the said individuals were transferred from Ward 240 of Evin Prison to the notorious Ward 209 and put under such intense torture that Jafar Azimzade had been suffering from pain in his head for many hours after they had been transferred back to Ward 240. Also, Sa’id Yoozi’s treatment for stomach cancer has been interrupted and he has not received his skin medication that has caused him grave agony. He also suffers from eye disorder.
Such savagery takes place in the face of protests by millions of people around the world and is, indeed, pouring scorn on the demand for observing human rights on the part of the judiciary and the intelligence system in Iran. And all that happens at a time when, according to the judicial authorities themselves, the processes of interrogations have ended.
We, at The Free Union of Iranian Workers, are deeply concerned about the physical and psychological well-being of the detainees, especially those named above. While greatly appreciating the efforts made by all workers’ and human rights organizations across the globe to free the detainees of May 1 in Iran, we once again urge them to increase their pressure on the Iranian government to release the individuals who still remain in detention.

Salutes,
The Free Union of Iranian Workers
27 May, 2009