امید رضا میرصیافی، وبلاگنویس ۲۸ ساله روز چهارشنبه ۲۸ اسفند ماه ١٣۸۷ بعلت سهل انگاری عمدی و عدم کم رسانی مسئولین بهداری زندان اوین درگذشت. جان باختن اميد رضا ميرصيافي را به خانواده، بستگان، دوستان و همه انسانهاي آزاديخواه تسليت ميگوييم.
امید رضا میرصیافی در تاریخ سوم اردیبهشت سال ١٣۷۸ خودسرانه بازداشت گردید و پس از ٤١ روز بعد با سپردن وثیقه سنگین ١٠٠ میلیون تومانی آزاد شد. او با احضار مجدد٬ در تاریخ ١٢ آبان در شعبه پانزده دادگاه انقلاب اسلامی تهران محاکمه و با استناد به مواد ٥٠٠ و ٥١٤ قانون مجازات اسلامی به جرم واهی "فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی" به شش ماه زندان و برای آنچه که توهین به خمینی و خامنه‌ای گفته شده به دوسال زندان محکوم گردید. اميد رضا برای سپری کردن سی ماه حبس در حالی که حتی حکم محکومیتش به وکیلش ابلاغ نشده بود، روانه زندان اوین شد.
امید رضا میر صیافی به علت فشارهای روحی مداوم در زندان به عدم تعادل روحی و افسردگی شدید دچارگردید٬ همه شواهد منتشر شده از سوی دیگر هم بندی های وی نشان میدهد که مسئولین بهداری زندان علیرغم وخامت حال او و درحالیکه فشار خون او به زیر هفت، سقوط کرده بود از انجام معمولی ترین اقدامات پیشگیرانه برای بهبود حال وی سرباز زدند٬ و او را برای مداوای اولیه به بیمارستان انتقال ندادند.
امید رضا میرصیافی در وضعیتی دردناک بدون دریافت کوچکترین کمکی از سوی زندان بانانشن٬ جان سپرد.
بعد از درگذشت اميد رضا ميرصيافي، جمهوری اسلامی حتی از انتشار خبر مرگ وی نیز سر باز زد! تا اينکه خبر٬ توسط زندانیان دیگر به وکیل مدافعش داده شد و به اطلاع خانواده داغدارش رسید.
امید رضا مير صيافي، بعد از امير حشمت ساران، دومین زندانی سیاسی است که به علت بی مبالاتی عمدی مسئولین زندان و عدم دسترسی به امکانات پزشکی٬ طی مدت کوتاه دو هفته در زندان جان سپرده است. این قتل برگ دیگری از سلسله قتلهای زنجیره ای است که جمهوری اسلامی طی سی سال حکومت جنایتکارانه اش مرتکب میشود.
جمهوري اسلامي مسئول جان زندانيان در زندان است. ضرب و شتم زندانيان سياسي، شکنجه دائم جسمي و روحي آنان، محروميت از برخورداري از امکانات درماني، محروميت از امکانات بهداشتي، همه و همه از روش هاي معمول جمهوري اسلامي براي وارد کردن فشار بر روي زندانيان سياسي است که مستقيما جان و زندگي آنها را به خطر مي اندازد. طی چند سال گذشته٬ زهرا کاظمی، اکبر محمدی، زهرا بنی یعقوب و ابراهیم لطف اللهی و مورد اخير آن امير حسين حشمت ساران از جمله بازداشت شدگانی بودند که در وضعیتهای مشکوک توسط آدمکشان جمهوری اسلامی در زندانها جان سپردند. جمهوري اسلامي و دستگاه قضايي آن مسبب همه اين جنايات است و بايد مورد اعتراض وسيع قرار گيرد. سران جنايتکار اين رزيم بايد در دادگاههای صالحه بین المللی محاکمه شوند.
کمیته مبارزه براي آزادي زندانيان سياسي، در کنار خانواده اين جانباختگان، خواهان روشن شدن پرونده اين جنايات است. کميته مبارزه براي آزادي زندانيان سياسي براي آزادي فوري و بدون قيد و شرط تمامي زندانيان سياسي تلاش ميکند.
کميته مبارزه براي آزادي زندانيان سياسي
مرگ بر جمهوري اسلامي
زنداني سياسي آزاد بايد گردد
٥ فروردین ١٣۸۸- ۲٤ مارس ۲۰۰۹
iran_political_prisoner@yahoo.com
shahla_daneshfar@yahoo.com- 00447779898968
امید رضا میرصیافی در تاریخ سوم اردیبهشت سال ١٣۷۸ خودسرانه بازداشت گردید و پس از ٤١ روز بعد با سپردن وثیقه سنگین ١٠٠ میلیون تومانی آزاد شد. او با احضار مجدد٬ در تاریخ ١٢ آبان در شعبه پانزده دادگاه انقلاب اسلامی تهران محاکمه و با استناد به مواد ٥٠٠ و ٥١٤ قانون مجازات اسلامی به جرم واهی "فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی" به شش ماه زندان و برای آنچه که توهین به خمینی و خامنه‌ای گفته شده به دوسال زندان محکوم گردید. اميد رضا برای سپری کردن سی ماه حبس در حالی که حتی حکم محکومیتش به وکیلش ابلاغ نشده بود، روانه زندان اوین شد.
امید رضا میر صیافی به علت فشارهای روحی مداوم در زندان به عدم تعادل روحی و افسردگی شدید دچارگردید٬ همه شواهد منتشر شده از سوی دیگر هم بندی های وی نشان میدهد که مسئولین بهداری زندان علیرغم وخامت حال او و درحالیکه فشار خون او به زیر هفت، سقوط کرده بود از انجام معمولی ترین اقدامات پیشگیرانه برای بهبود حال وی سرباز زدند٬ و او را برای مداوای اولیه به بیمارستان انتقال ندادند.
امید رضا میرصیافی در وضعیتی دردناک بدون دریافت کوچکترین کمکی از سوی زندان بانانشن٬ جان سپرد.
بعد از درگذشت اميد رضا ميرصيافي، جمهوری اسلامی حتی از انتشار خبر مرگ وی نیز سر باز زد! تا اينکه خبر٬ توسط زندانیان دیگر به وکیل مدافعش داده شد و به اطلاع خانواده داغدارش رسید.
امید رضا مير صيافي، بعد از امير حشمت ساران، دومین زندانی سیاسی است که به علت بی مبالاتی عمدی مسئولین زندان و عدم دسترسی به امکانات پزشکی٬ طی مدت کوتاه دو هفته در زندان جان سپرده است. این قتل برگ دیگری از سلسله قتلهای زنجیره ای است که جمهوری اسلامی طی سی سال حکومت جنایتکارانه اش مرتکب میشود.
جمهوري اسلامي مسئول جان زندانيان در زندان است. ضرب و شتم زندانيان سياسي، شکنجه دائم جسمي و روحي آنان، محروميت از برخورداري از امکانات درماني، محروميت از امکانات بهداشتي، همه و همه از روش هاي معمول جمهوري اسلامي براي وارد کردن فشار بر روي زندانيان سياسي است که مستقيما جان و زندگي آنها را به خطر مي اندازد. طی چند سال گذشته٬ زهرا کاظمی، اکبر محمدی، زهرا بنی یعقوب و ابراهیم لطف اللهی و مورد اخير آن امير حسين حشمت ساران از جمله بازداشت شدگانی بودند که در وضعیتهای مشکوک توسط آدمکشان جمهوری اسلامی در زندانها جان سپردند. جمهوري اسلامي و دستگاه قضايي آن مسبب همه اين جنايات است و بايد مورد اعتراض وسيع قرار گيرد. سران جنايتکار اين رزيم بايد در دادگاههای صالحه بین المللی محاکمه شوند.
کمیته مبارزه براي آزادي زندانيان سياسي، در کنار خانواده اين جانباختگان، خواهان روشن شدن پرونده اين جنايات است. کميته مبارزه براي آزادي زندانيان سياسي براي آزادي فوري و بدون قيد و شرط تمامي زندانيان سياسي تلاش ميکند.
کميته مبارزه براي آزادي زندانيان سياسي
مرگ بر جمهوري اسلامي
زنداني سياسي آزاد بايد گردد
٥ فروردین ١٣۸۸- ۲٤ مارس ۲۰۰۹
iran_political_prisoner@yahoo.com
shahla_daneshfar@yahoo.com- 00447779898968
.jpg)
.jpg)
No comments:
Post a Comment