وخامت وضعیت جسمانی محمود صالحی شدت گرفته است. محمود صالحی در آستانه مرگ قرار دارد.
علیرغم توصیه پزشکان متخصص بیمارستان توحید مبنی بر مداوای سریع و فوری محمود صالحی، مسئولین زندان مرکزی شهر سنندج، محمود صالحی را همچنان در بند نگه داشته و مانع از مداوای او میشوند.
روز پنجشنبه 18 بهمن ماه 1386 آقای محمد شریف وکیل محمود صالحی به همراه نجیبه صالحزاده، وضعیت جسمانی محمود صالحی را پیگیری کردند و همچنین موفق شدند که با محمود صالحی ملاقات کنند.
آقای محمد شریف در گفتگوئی با "کمیته دفاع از محمود صالحی"، وضعیت جسمانی محمود صالحی، تصمیم پزشک قانونی و برخورد مسئولین زندان را این چنین توصیف کرد:
"من روز پنج شنبه 18 بهمن، به اتفاق خانم نجیبه صالحزاده همسر محمود صالحی، برای پیگیری وضعیت جسمی محمود صالحی با آقای "امیری" معاون دادسرا دیداری داشتم و در مورد وضعیت محمود صالحی از ایشان توضیح خواستم، که (آقای امیری) در پاسخ گفتند: "این مسئله به من ربطی ندارد".
به بیانی دیگر تلقی من این بود که می خواست بگوید که از دست وی خارج است! البته برخورد ایشان با ما محترمانه بود، اما خانم نجیبه صالح زاده به برخوردهای قبلی ایشان با وی در مراجعاتش اعتراض داشتند. خانم صالحزاده خطاب به ایشان گفت که: "برخورد شما در غیاب وکیل محمود کاملا با آلان متفاوت است، چرا در مراجعات من، شما رفتاری غیر محترمانه دارید؟ شما اصلا در غیاب آقای شریف حاضر به روبرو شدن با من هم نیستید".
من لازم می دانم در مورد وضعیت وخیم محمود توضیح دهم، ایشان به غیر از مشکل اساسی کلیه که در زندان به حد کافی تشدید شده، به نحوی که آقای صالحی تاکنون دردهای شدید و طاقت فرسایی را تحمل کرده است، ایشان دچار گرفتگی عروق در ناحیه گردن، و هم چنین بیماری پروستات نیز دارد که هر کدام از این بیماری ها نیاز به معالجه اساسی توسط پزشکان متخصص دارد. آقای صالحی به غیر از نوسانات فشار خون، اگر چنانچه به مدت ده دقیقه بلند صحبت کند، بلافاصله به حالت بیهوشی دچار می‌شود که این از نظر پزشکان بسیار خطرناک توصیف شده است.
سه پزشک متخصص در بیمارستان توحید وضعیت محمود را به صورت مکتوب خطاب به پزشکی قانونی، وخیم گزارش کرده‌اند، این گزارش ها حاکی از این است که محمود صالحی توانایی تحمل کیفر را ندارد. اما آقای دکتر "بابایی" جانشین مدیر کل پزشکی قانونی برای دومین بار تمامی این گزارشات را رد کرده و گفته است که ایشان در وضعیتی هستند که می توانند کیفر در نظر گرفته شده را تحمل کنند. ضمناً آقای بابایی به جهت این که من در مصاحبه هایم نام ایشان را برده‌ام ناراحت هستند. دیگر مسئولین محلی قضایی نیز از بابت رسانه‌ای شدن مسائل محمود در سطح جهان، تذکر به نماینده دائمی ایران در سازمان ملل متحد، آمدن نمایندگانی از مجامع جهانی کارگری و هم چنین هیئتی از اتحادیه اروپا و پیگیری مشکلات محمود بسیار عصبانی و ناراحت هستند.
در ادامه ما به نزد آقای امجدی دادستان سنندج رفتیم. ایشان در ابتدا تحکم آمیز با من برخورد داشتند و گفتند من شما را به عنوان وکیل محمود صالحی قبول ندارم. من نیز به ایشان گفتم که آیا قوانین قضایی که در سنندج جدا از قوانین دیگر مناطق ایران می باشد؟ طبق قانون من وکیل آقای محمود صالحی هستم. شما اگر به هر دلیلی وکالت مرا قبول ندارید، که من بروم پیش آقای صالحی و وکالت جدیدی تنظیم کنم. این چنین بود که من متقابلاً با صدای بلندتری با ایشان صحبت کردم و وی نیز به ناچار با آرام کردن من، مرا به اتاقش راهنمایی کرد. من وضعیت جسمانی محمود را به وی متذکر شدم و گفتم بنا به دلایل مستند پزشکان متخصص، محمود توانایی تحمل کیفر را ندارد، اما پزشکی قانونی گزارشات فوق را تاکنون رد کرده است. ترتیبی دهید که مشکلات پزشکی ایشان در بیرون از زندان مرتفع شود. گذشته از این، ایشان قرار است در تاریخ 4/1/1387 آزاد شود، با توجه به این که آقای صالحی تاکنون به مرخصی نرفته اند(تاکنون با مرخصی وی مخالفت شده است) من از شما خواهش می کنم با در نظر گرفتن وضعیت جسمی وی با مرخصی ملحق به آزادی ایشان موافقت شود. به طوری که ایشان در شب سال نو بتواند در کنار خانواده اش باشد.
آقای امجدی با درخواست من موافقت نمودند و قول دادند، نهایت همکاری در این خصوص اعمال گردد. هم چنین با درخواست ملاقات من با محمود صالحی به عنوان وکیل قانونی وی نیز موافقت کردند.
من در ملاقات با محمود صالحی وضعیت او را بسیار نگران کننده دیدم. خود او نیز از من خواست که وضعیت جسمانی خطرناک وی را پیگیری کنم. من لایحه ای را در خصوص موارد فوق نوشتم و تحویل همسر آقای صالحی دادم. اما بعد از مراجعت من به تهران ایشان با من تماس گرفتند که این لایحه توسط دادستانی رد شده است، هم چنین آقای "امجدی" مجدداً وکالت مرا در قبال آقای صالحی به زیر سؤال برده اند. من فکر می کنم چنین تصمیمی توسط نهادهای دیگر گرفته شده است. لازم می دانم متذکر شوم که رسانه های داخلی و خبرگزاری‌ها از انعکاس خبری مشکلات محمود صالحی خودداری می کنند. اخیراً خبرگزاری ایسنا مصاحبه‌ای با من انجام دادند، اما از انعکاس جلوگیری کردند. آن ها در پاسخ من که چرا این مصاحبه منتشر نمی شود؟ گفتند که این یک تصمیم داخلی است." ۲۳ بهمن ۱۳۸۶
علیرغم توصیه پزشکان متخصص بیمارستان توحید مبنی بر مداوای سریع و فوری محمود صالحی، مسئولین زندان مرکزی شهر سنندج، محمود صالحی را همچنان در بند نگه داشته و مانع از مداوای او میشوند.
روز پنجشنبه 18 بهمن ماه 1386 آقای محمد شریف وکیل محمود صالحی به همراه نجیبه صالحزاده، وضعیت جسمانی محمود صالحی را پیگیری کردند و همچنین موفق شدند که با محمود صالحی ملاقات کنند.
آقای محمد شریف در گفتگوئی با "کمیته دفاع از محمود صالحی"، وضعیت جسمانی محمود صالحی، تصمیم پزشک قانونی و برخورد مسئولین زندان را این چنین توصیف کرد:
"من روز پنج شنبه 18 بهمن، به اتفاق خانم نجیبه صالحزاده همسر محمود صالحی، برای پیگیری وضعیت جسمی محمود صالحی با آقای "امیری" معاون دادسرا دیداری داشتم و در مورد وضعیت محمود صالحی از ایشان توضیح خواستم، که (آقای امیری) در پاسخ گفتند: "این مسئله به من ربطی ندارد".
به بیانی دیگر تلقی من این بود که می خواست بگوید که از دست وی خارج است! البته برخورد ایشان با ما محترمانه بود، اما خانم نجیبه صالح زاده به برخوردهای قبلی ایشان با وی در مراجعاتش اعتراض داشتند. خانم صالحزاده خطاب به ایشان گفت که: "برخورد شما در غیاب وکیل محمود کاملا با آلان متفاوت است، چرا در مراجعات من، شما رفتاری غیر محترمانه دارید؟ شما اصلا در غیاب آقای شریف حاضر به روبرو شدن با من هم نیستید".
من لازم می دانم در مورد وضعیت وخیم محمود توضیح دهم، ایشان به غیر از مشکل اساسی کلیه که در زندان به حد کافی تشدید شده، به نحوی که آقای صالحی تاکنون دردهای شدید و طاقت فرسایی را تحمل کرده است، ایشان دچار گرفتگی عروق در ناحیه گردن، و هم چنین بیماری پروستات نیز دارد که هر کدام از این بیماری ها نیاز به معالجه اساسی توسط پزشکان متخصص دارد. آقای صالحی به غیر از نوسانات فشار خون، اگر چنانچه به مدت ده دقیقه بلند صحبت کند، بلافاصله به حالت بیهوشی دچار می‌شود که این از نظر پزشکان بسیار خطرناک توصیف شده است.
سه پزشک متخصص در بیمارستان توحید وضعیت محمود را به صورت مکتوب خطاب به پزشکی قانونی، وخیم گزارش کرده‌اند، این گزارش ها حاکی از این است که محمود صالحی توانایی تحمل کیفر را ندارد. اما آقای دکتر "بابایی" جانشین مدیر کل پزشکی قانونی برای دومین بار تمامی این گزارشات را رد کرده و گفته است که ایشان در وضعیتی هستند که می توانند کیفر در نظر گرفته شده را تحمل کنند. ضمناً آقای بابایی به جهت این که من در مصاحبه هایم نام ایشان را برده‌ام ناراحت هستند. دیگر مسئولین محلی قضایی نیز از بابت رسانه‌ای شدن مسائل محمود در سطح جهان، تذکر به نماینده دائمی ایران در سازمان ملل متحد، آمدن نمایندگانی از مجامع جهانی کارگری و هم چنین هیئتی از اتحادیه اروپا و پیگیری مشکلات محمود بسیار عصبانی و ناراحت هستند.
در ادامه ما به نزد آقای امجدی دادستان سنندج رفتیم. ایشان در ابتدا تحکم آمیز با من برخورد داشتند و گفتند من شما را به عنوان وکیل محمود صالحی قبول ندارم. من نیز به ایشان گفتم که آیا قوانین قضایی که در سنندج جدا از قوانین دیگر مناطق ایران می باشد؟ طبق قانون من وکیل آقای محمود صالحی هستم. شما اگر به هر دلیلی وکالت مرا قبول ندارید، که من بروم پیش آقای صالحی و وکالت جدیدی تنظیم کنم. این چنین بود که من متقابلاً با صدای بلندتری با ایشان صحبت کردم و وی نیز به ناچار با آرام کردن من، مرا به اتاقش راهنمایی کرد. من وضعیت جسمانی محمود را به وی متذکر شدم و گفتم بنا به دلایل مستند پزشکان متخصص، محمود توانایی تحمل کیفر را ندارد، اما پزشکی قانونی گزارشات فوق را تاکنون رد کرده است. ترتیبی دهید که مشکلات پزشکی ایشان در بیرون از زندان مرتفع شود. گذشته از این، ایشان قرار است در تاریخ 4/1/1387 آزاد شود، با توجه به این که آقای صالحی تاکنون به مرخصی نرفته اند(تاکنون با مرخصی وی مخالفت شده است) من از شما خواهش می کنم با در نظر گرفتن وضعیت جسمی وی با مرخصی ملحق به آزادی ایشان موافقت شود. به طوری که ایشان در شب سال نو بتواند در کنار خانواده اش باشد.
آقای امجدی با درخواست من موافقت نمودند و قول دادند، نهایت همکاری در این خصوص اعمال گردد. هم چنین با درخواست ملاقات من با محمود صالحی به عنوان وکیل قانونی وی نیز موافقت کردند.
من در ملاقات با محمود صالحی وضعیت او را بسیار نگران کننده دیدم. خود او نیز از من خواست که وضعیت جسمانی خطرناک وی را پیگیری کنم. من لایحه ای را در خصوص موارد فوق نوشتم و تحویل همسر آقای صالحی دادم. اما بعد از مراجعت من به تهران ایشان با من تماس گرفتند که این لایحه توسط دادستانی رد شده است، هم چنین آقای "امجدی" مجدداً وکالت مرا در قبال آقای صالحی به زیر سؤال برده اند. من فکر می کنم چنین تصمیمی توسط نهادهای دیگر گرفته شده است. لازم می دانم متذکر شوم که رسانه های داخلی و خبرگزاری‌ها از انعکاس خبری مشکلات محمود صالحی خودداری می کنند. اخیراً خبرگزاری ایسنا مصاحبه‌ای با من انجام دادند، اما از انعکاس جلوگیری کردند. آن ها در پاسخ من که چرا این مصاحبه منتشر نمی شود؟ گفتند که این یک تصمیم داخلی است." ۲۳ بهمن ۱۳۸۶
.jpg)
.jpg)
No comments:
Post a Comment